به منظور درک رفتار جوانه زنی گیاه هرز خونی واش، آزمایشاتی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1391 در دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان اجرا شد. اثر دما بر جوانه زنی بذور در نوسان دمایی 15.5، 20.10، 25.15، 30.15 و 35.20 درجه سانتی گراد شب / روز، اثر شوری با استفاده از محلول های 0، 10، 20، 40، 80، 160 و 320 میلی مولار کلرور سدیم و اثر اسیدیته با استفاده از محلول های بافر با اسیدیته تنظیم شده 5 تا 9 بررسی شد. برای مطالعه ی اثر عمق دفن بذر روی سبز شدن گیاهچه بذور در اعماق 0، 3، 2، 1 و 4 سانتی متر دفن شدند. نتایج نشان داد که اثر دماهای مختلف بر جوانه زنی معنی دار بود بطوریکه بالاترین و پایین ترین درصد جوانه زنی به ترتیب در تیمار دمایی 25.15 (شب / روز) با 95.5 درصد و در تیمار 35.20 (شب / روز) بدون جوانه زنی (صفر) مشاهده گردید. افزایش شوری باعث کاهش درصد جوانه زنی گیاه شد. کمترین و بیشترین درصد جوانه زنی در اسیدیته 5 با 30 درصد و در اسیدیته 7 با 96 درصد مشاهده شد. با افزایش عمق کشت سبز شدن گیاهچه کاهش یافت. بذور فالاریس در عمق 0 و 0.5 سانتی متر به ترتیب دارای 94.3 و 92.5 درصد جوانه زنی بود.

به منظور بررسی صفات موثر بر رقابت پذیری ارقام گندم در شرایط رقابت با علف هرز فالاریس و یافتن تیپ ایده آل گندم، آزمایشی در شرایط مزرعه ای بصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی گرگان طی سال زراعی 93-1392 صورت گرفت. تیمار اصلی شامل ارقام مختلف گندم در 12 سطح (مروارید، گنبد، N-87-20، N-91-8، N-91-9، N-91-10، N-91-14، N-91-17، کوهدشت، لاین 17، کریم، N-90-7) و تیمار فرعی تراکم علف هرز فالاریس در 2 سطح (تیمار آلوده به علف هرز فالاریس با تراکم 50 بوته در مترمربع و تیمار عاری از علف هرز به عنوان تیمارشاهد) بود. نتایج این بررسی نشان داد که ارقام N-90-7، N-91-8 و N-91-9 به ترتیب بیشترین عملکرد را در شرایط عاری از علف هرز داشتند گرچه رقم N-90-7 در شرایط آلودگی زیاد به علف های هرز نیز موفق تر از سایر ارقام عمل نمود. عملکرد بیشتر در ارقام فوق الذکر را می توان به تعداد پنجه کمتر، ارتفاع بیشتر بوته در مراحل اولیه، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه بیشتر نسبت داد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی و بررسی پلی مرفیسم ژنتیکی علف هرز PHALARIS MINOR، با استفاده از نشانگر RAPD، تعداد 8 ایزوله فالاریس مینور از 8 منطقه مختلف از ایران جمع آوری شد و در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی مورد آزمایش قرار گرفتند. تعداد 34 آغازگر تصادفی 10 نوکلئوتیدی با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) آزمایش شدند. 27 آغازگر در همه نمونه ها چند شکلی را نشان دادند و از تعداد کل 646 قطعه DNA تکثیر شده، 422 قطعه (%65.32) چند شکل بودند. جهت تخمین فواصل ژنتیکی از آغازگرهای فوق استفاده شد. آنالیز خوشه ای ایزوله ها بر اساس حضور (1) و عدم حضور (0)، با استفاده از ضرایب تشابه جاکارد و ضریب تطابق ساده به روش UPGMA انجام گرفت. کمترین تشابه ژنتیکی (41%) به ترتیب بین ایزوله های تربت جام(Ph8)  و ورامین (Ph1) و همچنین بین مغان (Ph5) و ورامین (Ph3)، (25%) بود.این در حالیست که بیشترین تشابه ژنتیکی (90%) بین ایزوله های گرگان (Ph6) و آمل (Ph4) مشاهده شده بود. در نتیجه محاسبات ضریب جاکارد و تطابق ساده در تجزیه خوشه ای، ایزوله ها در 6 گروه قرار گرفتند. نتایج حاصل از مقایسه و آنالیز داده های بدست آمده از RAPD و ماتریکس تشابه، نشان دهنده تنوع ژنتیکی بین نمونه های جمع آوری شده بود. لازم به ذکر است نتایج این تحقیق عدم تطابق تنوع ژنتیکی بدست آمده با تنوع جغرافیایی در نمونه های جمع آوری شده از مناطق مختلف را نشان داده بود.

کاهش استفاده از علف کش ها و راهکارهای مختلفی مانند کاربرد خرد شده آنها که منجر به کاهش میزان مصرف می شود، امروزه مورد توجه قرار گرفته است. آزمایش گلخانه ای جهت مقایسه کارایی مصرف یکباره و خرد شده علف کش پینوکسادن در کنترل علف هرز فالاریس انجام و تاثیر فاصله زمانی بین کاربرد علف کش و نسبت های مختلف هر کاربرد، بررسی شد. با توجه به رد نشدن فرض کاهش مدل رگرسیونی لگاریتم لجستیک 4 پارامتره به 3 پارامتره (p>0.05)، مدل 3 پارامتره به داده های وزن تر فالاریس برازش داده شد. نتایج آزمایش نشان داد که مصرف یکباره و زود هنگام (در مرحلهG1 و G2) علف کش پینوکسادن با مقادیر کمتری از دز توصیه شده توانایی کنترل مناسب فالاریس را نشان داد. اما در شرایطی که علف هرز در مرحله رشدی پیشرفته تری بود نسبت 75:25 کاربرد خرد شده باعث افزایش کارایی موثر علف کش گردید.